SJ 1 de boot in tegen DD

Afgelopen zaterdag stond alweer de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. Nu heeft het afgelopen schaakjaar niet gebracht wat velen vooraf wellicht gehoopt hadden, een ideale gelegenheid dus om het geschonden blazoen nog eenmaal op te poetsen. Het reeds gedegradeerde DD leek een gewillig slachtoffer voor te zijn, in het verleden hebben we echter menig spannend duel met de ervaren Hagenezen uitgevochten, dus we waren gewaarschuwd.

De afloop naar het duel verliep niet heel soepel jammer genoeg, maar liefst drie invallers bleken nodig te zijn. Aangezien zowel SJ 2 als SJ 3 nog te nodige spoken te bestrijden hadden, werd er in de lagere regionen van de invallerspoel gevist. Christiaan Beukema, Leo van Gelder en Marieke Sarton werden bereid gevonden de uitdaging aan te gaan, hetgeen voor alle drie hun debuut in de eerste klasse KNSB betekende.

Zo’n uitwedstrijd brengt altijd de nodige hoofdbrekens met zich mee. Afgezien van de vraag die er zouden spelen zijn ook ‘waar ontbijten we?’ en ‘waar kan ik een beetje handig mijn auto kwijt?’ erkende uitdagingen. Nu bleek het eerste probleem vrij eenvoudig te tackelen: een biologisch eettentje bood uitkomst en daar werd dan ook door de meesten een goede bodem gelegd voor de rest van de middag. Het parkeerprobleem bleek achteraf ook niet al te moeilijk te zijn. Mark stuurde een appje dat zij de auto, geheel gratis, bij het Vredespaleis hadden geparkeerd! Uiteraard sta je op dat moment zo’n tien meter van de eetgelegenheid vandaan, maar deze tip zullen we voor een volgende keer zeker meenemen, zolang het geen voorbode is voor saaie remises natuurlijk. Anne koos namelijk voor de plek die we twee jaar geleden ook namen: “parkeergarage De Zeeheld”. Aangezien we in de Van Speijkstraat moesten schaken geen verkeerde optie, maar het blijft een opmerkelijk geheel. Bij aankomst overdag gaat de slagboom omhoog en kun je binnenrijden. Wanneer je naar buiten gaat krijg je vervolgens een kaartje in je handen geduwd met het tijdstip van parkeren en een telefoonnummer. Wanneer je na 18:00 je auto uit de garage wilt halen, dien je dit nummer te bellen. Na enkele minuten komt er dan iemand aanlopen met een sleutel en kun je, na contant afgerekend te hebben, je auto weer mee de weg op nemen. Op de terugweg kwam er toevallig tegelijk met ons een wat ouder stelletje hun auto parkeren, enigszins beduusd om zich heen kijkend hoe een en ander nou in zijn werk ging bij deze garage. Nick heeft zijn best gedaan tekst en uitleg te geven, maar volgens mij was het ze aan het eind van het verhaal nog steeds niet duidelijk. De service was er uitstekend overigens, maar voor een beetje thrillerschrijver genoeg voer voor een spannend verhaal. Een unieke ervaring in elk geval!

Oh ja, de wedstrijd! Bij aankomst bleek DD ook de nodige invallers opgesteld te hebben. Zij kozen ervoor om ze aan de onderste zwartborden op te stellen en aangezien hun tweede team in een hevig degradatieduel verwikkeld was met D4 waren ook deze reserves afkomstig uit de lagere teams, waardoor er op meerdere borden een behoorlijk eloverschil te bespeuren was.

Als eerste was Leo klaar. Zijn tegenstander koos een principiële opstelling in tegen zijn 1.Pc3. Leo trachtte zijn witveldige loper te ontwikkelen, maar zijn tegenstander was er als de kippen bij om deze de nodige problemen voor te schotelen. Onder het motto ‘dan maar de lucht in’ gaf Leo het stuk, om er nog enkele pionnen voor terug te krijgen. De stelling bleek echter onhoudbaar en Leo kon niet anders dan zijn tegenstander feliciteren.

Mark wist de stand gelijk te trekken. In een Stonewall-achtige opstelling wist hij Pieter Smeele tot de nodige verzwakkingen te verleiden. Het witte voordeel werd steeds groter, wat uiteindelijk tot materiaalwinst leidde. Met de verdere afwikkelingen had Mark geen problemen meer.

Rond deze tijd was Nick ook klaar met zijn partij. Met zwart wist hij niets te bereiken tegen het solide spel van Gerrit Prakken. In het type stelling dat ontstond kan Nick weinig ondernemen en het remiseaanbod werd dan ook zonder meer geaccepteerd.

 
Zelf mocht ik ook tegen een der invallers aantreden. Mijn sympathieke tegenstander had er duidelijk zin in en opende agressief. In mijn zoektocht naar een stellingstype waarin ik wel enigszins wist waar mijn stukken naartoe moeten, viel mijn oog op een afwikkeling die me een pion op zou leveren. Bij nader inzien bood het eindspel dat ontstond echter niet zoveel aanknopingspunten als ik gehoopt had, dus moest ik op zoek naar nieuwe plannen. Bij de eerstvolgende zet produceerde mijn tegenstander echter een op het oog aardige zet, maar in werkelijkheid bleek het een dodelijke verzwakking te zijn. Mijn stukken kwamen een voor een binnen en nadat ik nog een pion had weten te kapen, geloofde mijn tegenstander het wel.

Hierna was het echter de beurt aan DD om iets terug te doen. Christiaan Beukema kreeg de lastige taak om Lars Vistisen in bedwang te houden. Dat leek een tijdje aardig te gaan, al leek oppervlakkig gezien de stelling me iets gemakkelijker te spelen voor wit. In de praktijk wist Christiaan het niet dicht te houden en zo stond het weer gelijk.

Het duel met het grootste ratingverschil deze middag vind plaats op bord 10. Marieke mocht het opnemen tegen Ronald Dickhoff, die een slordige 550 punten meer achter zijn naam heeft staan. Marieke wist echter goed stand te houden en de DD’er had duidelijk moeite een bres in haar verdediging te slaan. Geduldig bleef hij echter loeren op een kansje en toen zich dat na enkele uren spelen voordeed, sloeg hij alsnog onverbiddelijk toe. Jammer van de nederlaag, maar dat hij zo hard voor zijn punt heeft moeten werken is evengoed een mooie prestatie!

Stefan bracht de stand weer in evenwicht door in een goede partij de druk op de zwarte stelling steeds verder te verhogen. Arie Werksma zag geen uitweg om het witte ruimtevoordeel in te dammen en moest de vlag strijken.

3,5-3,5 dus, met nog drie borden te gaan. Hierop leken zich echter donkere wolken samen te pakken. Anne had vanuit de opening een stelling met drie stukken tegen de dame van John van der Wiel. Het kostte Anne veel tijd om iets gaande te krijgen en langzaam maar zeker werden de witte dreigingen reëler. In de tijdnoodfase wist de geroutineerde grootmeester toe te slaan en moest ook Anne een nederlaag erkennen.

Wederom een achterstand dus en met Mark onder druk en Joris die zijn voordeel steeds verder weg zag ebben zagen we in dat een overwinning er vandaag waarschijnlijk niet in zou zitten. Gelukkig bleken er in de analyseruimte klokken aanwezig, zodat er naar hartenlust gesnelschaakt kon worden! Toen we eenmaal doorhadden hoe dit model klok ingesteld diende te worden (hoewel, of we het nou werkelijk doorhadden…) konden we elkaar nog met was schaakgeweld bestoken. Het niveau was niet om over in het clubblad te schrijven, maar gezellig was het wel. Rond deze tijd kwam Bianca ook nog even binnen om ons te supporteren en later Anne het snelschaakleven zuur te maken.

Na enige tijd kwam Joris melden dat hij het lastige eindspel niet had weten te keepen tegen Edgar Blokhuis. De opening leek prima te verlopen, maar even later kon Joris niet verhinderen dat de zwarte stukken op steeds betere velden kwamen te staan. Na een combinatie had Joris nog een pion voor de kwaliteit die hij achterstond, maar het ontstane eindspel bleek niet droog te houden.

Dit was ook mijn oordeel over de stelling na de tijdnoodfase bij Mark. Tegen Peter Gelpke hield hij lange tijd gelijke tred, maar toen de tijd begon te slinken bleek de witte stelling toch wat eenvoudiger te spelen. Maar goed: bij gebrek aan een uitgebreide analyse van Herman, heeft Mark besloten zijn partij eens goed onder de loep te nemen. Dus geef ik maar al te graag het woord aan hem. Mark, the stage is yours!
 

Netjes Mark! Als we dan alle bijeen gesprokkelde punten bij elkaar optellen, kwamen we niet verder dan 4. Een smadelijke nederlaag dus, maar niemand zal er van wakker gelegen hebben. Ons totaal kwam hiermee op 8 matchpunten, wat ons een solide 6^e plek opleverde. Niet waar we op gehoopt hadden, maar het is niet anders en komend seizoen zullen we zeker weer een gooi doen naar de bovenste plek! Na afloop vierde de gezelligheid hoogtij en hebben we nog heerlijk gegeten bij een Aziatisch-Frans tentje, waar met name de krieltjes van Mark en de koffie verkeerd van Joris menig mensen verrast zou hebben.

Tot volgend seizoen!

Mart Nabuurs