De wedstrijdleider probeerde in zijn toespraak een zak adrenaline over ons uit te storten: “Meer dan een half bordpunt zie ik er niet van komen.” Rap vertaalde ik deze uitspraak voor HMC; “Nou, zo erg zal het toch niet worden voor jullie?”
Jan Weijters en Rene Davidse waren vrijgeloot en op de speelavond bleek Bjoern Hofmans plotseling andere sores aan het hoofd te hebben ( hopelijk is het allemaal weer goed gekomen, Bjoern). Gelukkig mochten wij Thomas Tepe van Sj F lenen. Aan bord 2 kreeg Thomas ( 1484) tegen Paul van Helvoort (1626) al snel te maken met de keuze voor toren of dameverlies. Hij kon niet bevroeden dat hij ze even later alle twee kwijt was: 0-1.
De duim die Hans van Driel (1080) op 4 in de dijk stak verhinderde niet dat Marc Smits (1499) zijn inondatieplan kon uitvoeren. Hans liep een nat pak op en een nul.
Wil Wouts ( 1264) meende hier niet bij achter te kunnen blijven. Tegen Luigi de Mas (1518) raakte hij volledig verstrikt in de eigen listigheden, struikelde en kukelde in de sloot.
Cees Zoontjens(1466) op bord 1 kwam tegen Henk Burg(1733) al snel in de opening een pion achter weliswaaar ten koste van de rokade van de tegenstander maar echte compensatie kwam daar nooit uit. Even leek het er op dat in het eindspel nog een remise te vinden was, maar nee, de tweefronten oorlog kon door de koning niet meer in een vredesverdrag worden omgezet. Wel mocht ik tekenen voor de 0-1 en dus ook voor de 0-4. Aan de tap werd getapt zoals het hoort, die andere drie zaten er al om halftien terwijl de contributie toch gebaseerd is op drieëneenhalf uur speeltijd. Op 15-11 tegen WLC zullen wij dan ook uit een ander vaatje tappen.
Inmiddels zit ik al meer dan tien minuten te peinzen over een leuke slottekst maar heb nog steeds niks zinvols op papier, normaal gesproken bereik ik datzelfde resultaat al na vijf minuten, dus geef ik de hoop maar op.
Cees Zoontjens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten