vrijdag 22 september 2017

zondag 17 september 2017

OSV 1 – De Stukkenjagers 4

Een nieuw seizoen met nieuwe gezichten in het team. Zonder de afgezwaaide  Arend-Jan en Jean-Marie en Carel en Guus die nu SJ 5 versterken, maar met maar liefst drie Beukema’s in de gelederen, hebben we in Oss tegen een op papier aanmerkelijk sterkere tegenstander een 4-4 gelijkspel op het scorebord gebracht. Tot op het laatst zag het er naar uit dat we zelfs twee matchpunten mochten meenemen naar Tilburg, maar het lukte Henk Jan net niet de sterke Nico Schouten omver te duwen in een tot op het bot uitgevochten eindspel. Al met al een mooie seizoenstart.

Uitwedstrijden in de NBSB hebben vanwege de vaak verrassende speellocaties altijd iets speciaals. Zeker als je dan weer eens op een plek komt die overduidelijk betere tijden gekend heeft. Een beetje eind jaren zeventig chaletstijl, schrootjes, vochtplekken, lekkages en doorzakkend hout aan de ene kant en een gemoedelijke sfeer en consumpties met vooroorlogse prijzen aan de andere kant. Ik heb wel een zwak voor dergelijke plekken en we zaten eigenlijk ook best prima. Het verval  bleek overigens goed verklaarbaar. OSV moet op zoek naar een andere speelplek omdat ook deze locatie ten prooi is gevallen aan ontwikkelaars die er ongetwijfeld aantrekkelijke en duurzame woningen zullen gaan bouwen. Ik hoop maar dat ze erin slagen om een speelplek à la EGS te vinden want voor je het weet is al dat moois weer voorbij en mogen we alleen nog maar in strakke van airco voorziene zaaltjes spelen.

De wedstrijd ging lang gelijk op. Aan bord 2 waren Ron en zijn op papier gelijkwaardige tegenstander na een zet of 10 beiden terecht gekomen in een positie die ze eigenlijk niet wilden hebben. Ruim voordat de partij echt moest beginnen werd daarom de vrede getekend. 
Aan bord 8 twee debutanten. Het debuut ging onze man (12 lentes!) Constantijn het beste af. Fris van de lever en zonder veel tijd te investeren versmaadde hij ordinaire materiaalwinst en ging direct voor het mat tegen de koning die niet meer uit het centrum kon ontsnappen. Dat belooft wat voor de rest van het seizoen.

Kien ging aan bord 5 weer vol voor de winst. Ten koste van materiaal werd op de voor hem kenmerkende wijze een stevig initiatief tegen de vijandelijke koning ontplooid. De tegenstander bleef koel, pakte alles en toen Kien’s initiatief doodbloedde ook het punt.
Sinds een seizoenetje of zo heeft Jan zich ontwikkeld tot een echte gambietspeler en dat gaat hem prima af. Zijn tegenstander aan bord 7 wist zich geen raad met de opening en het witte initiatief. Een strakke partij van Jan.

De stand werd weer gelijk getrokken toen Christiaan aan bord 6 een stuk moest inleveren in een stelling waarin hij al wat minder stond. Het daarop volgende wanhoopsoffensief mocht niet meer baten en Chistiaan werd vakkundig uitgeteld.

Aan bord 4 toonde ook teamtheoreticus Lex zich van zijn vechtlustigste kant en ging recht op de vijandelijke koning af. De openingskennis en moed loonden en de aanval van Lex sloeg vlot door. Zouden we dan toch …?

Zelf had ik aan bord 3 niets bereikt in de opening en was blij toen het middenspel me de kans leek te bieden om voor de winst te gaan. Dat misplaatste optimisme werd accuraat afgestraft, zeker toen ik nog een kansje op een prettige counter miste. Weer gelijk dus.

De partij van de dag werd gespeeld aan bord 1 tussen Henk Jan en Nico Schouten. Lang ging het gelijk op maar bij de overgang naar het eindspel pikte onze man een belangrijk pionnetje mee op a5. Dat gaf de bekende stuurlui aan de wal genoeg stof om een onafzienbare reeks aan al dan niet winnende zetten en plannen te bedenken, maar de praktijk was een stuk weerbarstiger. Nico verdedigde zich zeer hardnekkig en het lukte Henk Jan steeds net niet om de beslissende bres te slaan. Kort voor zonsondergang (dichterlijke vrijheid) eindigde de partij door zetherhaling in remise en was de 4-4 een feit. Niet dat de overige heren Beukema van de heroïsche strijd van hun vader ook maar iets hebben meegekregen. Zij zaten al een paar uur in de auto in het gezelschap van een gameboy of iets dergelijks. Dat getuigt van gezond verstand. Er is nog hoop voor de jeugd en voor het vierde! 

Op 7 oktober wacht Veldhoven 1. Weer een vuurproef.

Joost