dinsdag 6 december 2016

Mierlo Geldrop- Gaasbeekse Boys, daar doen we het voor


Donker en nat, vier heren tegen de houdbaarheidsdatum aan, gingen op zoek naar een locatie die naar alle waarschijnlijkheid Mierlo heette. Omdat de opgetelde oriëntatie van de vier, aangevuld met een te moeilijk navigatiesysteem, niet tot een eenduidige uitkomst leidde, rekenen we Geldrop ook goed.

Achter de sportkantine zou geschaakt worden. Aarzelend namen we plaats nadat we de inrichting enigszins bijgesteld hadden. Toch bleven de temperaturen schommelen tussen de 31 en 38 graden Celsius.  Een meting in Fahrenheit hielp ons niet verder. We bevonden ons op een clubavond waar de Gaasbeekse Boys één derde van de totale aanwezigheid uitmaakten. Drukbezet was niet het juiste woord, maar saai was het zeker niet. Het meisje achter de bar haalde mij in ieder geval helemaal uit mijn isolement. Haar stralende aanwezigheid moet tot ver buiten Helmond en Eindhoven voelbaar geweest zijn.

Tijdens het schaken bleek dat ik toch de enige was waar het meisje achter de bar haar sporen had nagelaten. Mijn drie teamgenoten schoven alleszins redelijk met hun stukken, terwijl bij mij het aantal wederzijdse penningen nauwelijks te tellen was. Er werd dus flink getwijfeld aan de kwaliteit van mijn stelling. Was mijn positie op bord één niet in gevaar? Zou ik verbannen worden naar Gaasbeekse Boys 2, als het resultaat niet naar wens zou zijn?  Nee dus, wij schaken alle vier voor Inge en thuis zitten Guus en Fransien met spanning te wachten op een uitslag. De wedstrijd had werkelijk alles wat een wedstrijd zo aantrekkelijk maakt. Er werd geremiseerd, er werd gewonnen en de gastvrijheid werd geen geweld aangedaan. Globaal eindig je dan op 2-2.

Het afscheid van het barmeisje viel me zwaar maar de teamgeest hielp me er boven op. Met behulp van een nekklem werd ik in een Toyota Prius gefrommeld. Zo ontkwamen we langzaam aan de zwaartekracht van Mierlo maar het kan ook Geldrop geweest zijn.

Gaasbeekse Boys

Geen opmerkingen:

Een reactie posten